✉️ آموزش‌وپرورش و آموزش آزادگی
مزبان حبیبی
تابستان نودودو، روزی به همراه مهمانی که از ایران آمده بود، برای بازدید از مجلس نمایندگان سوئد، به ساختمان آن واقع در مرکز شهر استکهلم، در مقابل کاخ پادشاهی آن کشور، مراجعه کردیم، در آن روزها دولت برای کاهش هزینه‌ها به قصد صرفه‌جویی مالی، اقدام به تغییر نرم کلاس‌های مهد کودک نموده بود:
قانون قبل: به ازای هر دو نفر یک مربی در مهد کودک حضور دارد. (در سوئد مهد کودک‌ها را داگیس می‌گویند)
قانون جدید: به ازای هر سه نفر یک مربی در مهد کودک حضور دارد.
یعنی بعد از این مصوبه دولت، هر مربی در مهد کودک، به جای تربیت دو کودک، باید رفتارهای سه کودک را سرپرستی و مدیریت کند.
آن روز اما درس خوبی از دموکراسی آنها گرفتم، مادران و پدران بسیاری به همراه فرزندان خود برای اعتراض در جلوی مدارس، شهرداری‌ها و مجلس حاضر شده بودند.
اعتراض والدین این بود که این تعداد کودک برای یک مربی منطقی نیست و آنها فرصت کافی برای تربیت و مراقبت از بچه ها ندارند.
با یکی از والدین که صحبت می‌کردم، گفت: من برای کنترل یکی از آنها در منزل، آن هم سه-چهار ساعت در روز، دچار مشکلات فراوانی شده‌ام، چطور است که دولت انتظار دارد مربیان سه نفر را، هشت تا ده ساعت با هم کنترل و تربیت کنند؟
شما تصور کنید مربیان کشور ما به طور متوسط باید بیش از پانزده نفر را در کلاس خود کنترل و مدیریت کنند.
از طرف دیگر، پلیس و نیروهای امنیتی هم حضور چشمگیری داشتند اما نه برای دستگیری مردم بلکه برای حفاظت از معترضین، تمام همت خود را به کار گرفته بودند تا در این حرکت اعتراضی اولیا، خطری کسی را تهدید نکند،
هیچ خیابانی مسدود نشد،
هیچ‌کس را دستگیر نکردند،
به کسی انگ براندازی زده نشد،
هیچ‌کس به دیگری توهین نکرد،
امنیت ملی هم به خطر نیفتاد،
تمام روزنامه‌نگاران هم بودند.
نکته‌ای که برای من بسیار قابل تأمل بود، زمانی بود که رئیس مجلس و تعدادی از نمایندگان، با چند نیروی حفاظتی(وَکت)، برای صحبت با مردم از ساختمان پارلمان خارج شدند، ناگهان یکی از نیروهای پلیس، به رئیس مجلس نزدیک شده و اخطار داد که بنا به قانون، در مواجهه با معترضین حق همراه داشتن نیروی حفاظتی را ندارد و چند دقیقه فرصت داد تا نیروهای امنیتی مجلس، به ساختمان برگردند. نحوه اخطار چنان بود که پلیس مذکور در اخطار خود کاملا جدی است و در صورت عدم تمکین قطعا با آنها برخورد می‌شد.
نیروهای حفاظت همراه رئیس مجلس، سریعا به ساختمان مجلس بازگشتند چون بخوبی با قانون آشنا بودند.
نحوه برخورد قاطع پلیس با رئیس مجلس برای حفاظت از امنیت مردم، درس بزرگی بود که هرگز فراموش نخواهم کرد.
اعتراضات چند روزی ادامه داشت،
دولت نتوانست مردم را قانع کند،
تنها اتفاقی که افتاد این بود: دولت، ضمن عذرخواهی، به قانون سابق بازگشته و قانون جدید را ملغی اعلام کرد.
مزبان حبیبی
بیست‌وهشتم آذر نودونه
