✉️ اصل پایستاری حاصلضرب دانش و جرم
🖋️ مزبان حبیبی
به نظر می‌رسد که اصل پایستاری در مورد حاصلضرب دانش و جرم در هر جامعه‌ای برقرار باشد، یعنی حاصلضرب دانش و جرم در هر جامعه مقداری ثابت است و با افزایش میزان هر کدام، دیگری کاهش می‌یابد و با کاهش هرکدام، دیگری افزایش می‌یابد.
یعنی، هر چه دانش و آگاهی مردم کمتر باشد، میزان جنایت و قانون‌گریزی در آن جامعه بیشتر خواهدبود و برای کاهش جرم و جنایت در جامعه، باید دانش و آگاهی مردم را افزایش داد.
پس، اگر در حوزه دانش سرمایه‌گذاری نکنیم، باید در ساخت زندان‌ها بکوشیم و تعداد زندانبانان و حقوق آنان را افزایش دهیم.
مقایسه نسبت تعداد زندانیان به هر ۱۰۰ هزار نفر در یک کشور و سهم آموزش از تولید ناخالص ملیِ دو کشور می‌تواند معیار مناسبی برای پیش‌بینی اولویت داشتن آموزش در آن کشورها باشد.
تعداد زندانیان در کشور هلند به کمتر از ۸,۰۰۰ نفر رسیده‌است و در ایران از ۱۹۰ هزار نفر فراتر رفته‌است، یان‌وَن دِک، مدیر سابق پیشگیری از وقوع جرم دادگاه لاهه در اجلاس دو روزه سیاست‌های پیشگیری از جرم و گستره مجازات‌های جایگزین حبس در تهران، گفت: با كاهش قابل ملاحظه زندانیان در هلند، بسیاری از زندان‌ها را تعطیل كرده و تغییر كاربری دادیم. تعدادی از آنها را نیز به كشورهای دیگر مانند بلژیك اجاره داده‌ایم.
خانم اینگرید کاتارینا وَن انگلشووِن، از ۲۶ اکتبر ۲۰۱۷ به عنوان وزیر فرهنگ، آموزش و علوم انتخاب شد، دفتر اصلی این وزارتخانه در هافتورن، بلندترین ساختمان لاهه واقع شده و حدود 2500 کارمند دولتی دارد. اداره خدمات کشوری توسط یک دبیرکل و یک معاون دبیرکل اداره می‌شود، که یک سیستم شامل سه اداره‌کل را اداره می‌کند:
۱. اداره کل آموزش ابتدایی و متوسطه، متولی آموزش از ۲.۵ سالگی تا سن ۱۸ سالگی است.
۲. اداره کل آموزش عالی، آموزش حرفه‌ای و علوم که متولی بخش علوم، تحصیلات آکادمیک و امور دانشگاه‌هاست
۳. اداره کل فرهنگ و رسانه که متولی امور فرهنگی، رسانه‌ها و سیاست‌گذاری در این حوزه است.
هر یک از این ادارات کل در واقع وظایف یکی از وزارتخانه عظیم در ایران را برعهده دارد.
وقتی از ناکارآمدی وزارت‌خانه‌ها صحبت می‌کنیم، چنین آماری را مدنظر داریم، تعداد پرسنل وزارت فرهنگ، آموزش و علوم در هلند با جمعیت ۱۷,۵ میلیون نفر که در حوزه آموزش فعالیت دارند، کمتر از ۱۰۰۰ نفر هستند و این تعداد در کشور ایران حدود ۳۷۰ هزار نفر است. بدنه وزارت‌خانه‌ها در ایران چنان فربه و تنبل شده‌اند که برای کنترل پرسنلِ هر یک از آنها، به یک وزارتخانه مستقل نیاز است.
وزارت‌خانه‌ای که در هلند عهده‌دار انجام وظایف سه وزارت‌خانهٔ آموزش‌وپرورش، علوم، تحقیقات و فناوری و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و هم‌چنین امور مربوط به سداوصیما! است، فقط ۲,۵۰۰ نفر پرسنل اداری دارد.
(همیشه سداوصیما را اینگونه می‌نویسم)
بسته‌شدن زندان‌ها در هلند، یک اتفاق سادهٔ بدون برنامه نیست بلکه نتیجه توجه به آموزش و هم‌چنین اولویت دادن به امور ضروری بر اساس نیاز جامعه است.
در ایران، نسبت بودجه وزارت آموزش‌وپرورش کشور به تولید ناخالص ملی در سال ۲۰۱۷ کمتر از ۲ درصد بود که با توجه به افزایش وحشتناک ارزش دلار نسبت به ریال، به حدود ۰.۰۷ درصد کاهش داشته‌است یعنی بسیار کمتر از یک درصد، این نسبت در هلند به ۴ درصد از کل تولید ناخالص ملی می‌رسد، ما به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر حدود ۲۲۳ نفر زندانی داریم و این رقم در هلند از ۶۱ نفر در سال ۲۰۱۷ به ۵ نفر در سال ۲۰۲۱ رسید.
به عبارت خیلی ساده، در زمانی که سهم آموزش از تولید ناخالص ملی در ایران از ۲ درصد به ۰.۰۷ کاهش یافت، تعداد زندانیان در هر ۱۰۰ هزار نفر در حال افزایش است و اگر آمار زندانیان عفو شده را به این آمار اضافه کنیم، وضعیت به شدت اسفبار است و در همین زمان، هلند با افزایش سهم آموزش از تولید ناخالص ملی به ۴ درصد، آمار تعداد زندانیان خود در هر ۱۰۰ هزار نفر را از ۶۱ نفر به ۵ نفر رساند.
محاسبه حاصلضرب سهم آموزش از تولید ناخالص ملی در تعداد زندانیان به ازای هر ۱۰۰ نفر، در ایران
۰,۰۰۱*۲۲۳=۰,۲۲۳
و در هلند
۰,۰۴*۵=۰,۲۰۰
به عبارت دیگر، حاصلضرب سهم آموزش‌وپرورش در تعداد زندانیان در هر ۱۰۰ هزار نفر، در دو کشور ایران و هلند تقریبا برابر بوده و اختلاف بسیار ناچیز است.
اگر سهم بودجه آموزش‌وپرورش از تولید ناخالص ملی را دانش و آگاهی فرض کنیم و تعداد زندانیان در آن کشور را میزان جرم درنظر بگیریم، نتیجه بسیار دلهره‌آور است:
حاصلضرب دانش و جرم در یک جامعه، مقداری ثابت است.
مزبان حبیبی
هفتم دی هزاروچهارصد
