از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| احمد بن محمد نهاوندی | |
|---|---|
| زادهٔ | نهاوند |
| درگذشت | ۸۳۵ تا ۸۴۵ میلادی جندی‌شاپور |
| ملیت | ایرانی |
| پیشه | منجم |
| مذهب | شیعه |
احمد بن محمد نهاوندی منجم مسلمان ایرانی بود که در زمان یحیی بن خالد بن برمکی (متوفی در ۸۰۲ – ۸۰۳ میلادی) در جندی‌شاپور برآمد. او در در جندی‌شاپور به رصدهای نجومی پرداخت و زیجی موسوم به مشتمل تألیف کرد و حدود ۸۳۵ تا ۸۴۵ میلادی درگذشت.
پژوهشگران معاصر به اهمیت کار نهاوندی به علت تقدم زمانی و هم به سبب آنکه رصدهای وی تألیف الزیج المشتمل را به دنبال داشته، تأکید می‌ورزند.[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ دائرةالمعارف اسلامی، جلد هفتم
- * سارتن، جرج. مقدمه بر تاریخ علم. ترجمهٔ غلامحسین صدری افشار. انتشارات علمی و فرهنگی
