طایفهٔ بابادی یکی از ۴ طایفهٔ بزرگِ هفت لنگ در ایلِ بختیاری است.
محل سکونت
در حال حاضر محل سکونت اصلی ایل بابادی در کوهرنگ،[منطقه میهه]، بیرگان، فارسان، مسجد سلیمان، خانمیرزا، ایذه، اردل، لالی , شوشتر و روستای نمره ۱۲[۱] می باشد اما در گذشته آنان نیز مانند سایر بختیاری‌ها به ییلاق و قشلاق (سردسیر و گرمسیر) کوچ می‌کردند. ییلاق شان دراستان چهار محال و بختیاری شامل پردنجان، گوجان و شهرستان کوهرنگ است. قشلاقشان در استان خوزستان شامل میان رودان، سرکولی، بنوارگله بلوط، مهدی‌آباد، تراز، دشت ده (حتی)، قلعه میدان، انبارسفید، جاستون شه (ولی آباد)(جازستان سیاه)(شاید جا آستان شاه)، کالک شوران، طاهرآباد، سیکوند، دره بوری در حومه شهرستان لالی می‌باشند.
تاریخچه
بابادی عالی انور معروف به عالی ور شاخه مهم دیگر بابادی است که شامل تش اولاد (بازیرمجموعه اولاد جهانگیر خان و فرامرز خان )، تقی عبداللهی ،جلیل، احمدسمالی، حاجیور میباشد
دستخط نصیر خان سردار جنگ به علی اصغر خان فرزند میرزا حسین خان انتظام الملک، پس از کشته شدن فرزند ارشد وی آخانجان در سرکوب اشرار اصفهان، رضا جوزانی و جعفرقلی چرمینی
منابع
- در استان خوزستان، در فاصله ۶۵ کیلومتری از شمال شرقی اهواز قرار دارد ، تماما ساکنین این روستا بابادی ، میرقائد و از تیره دوستعلی می باشند فاميلي رايج در اين روستا جهانبخشي ، كريمي ، خدري و بابادي مي باشد.
- علیقلی خان سردار اسعد، عدالحسین سپهر (لسان السلطنه) و ملک المورخین، چاپ اول ۱۲۸۸ه.ش
- یادداشت‌ها و خاطرات سردار ظفر بختیاری، انتشارات یساولی، سال انتشار ۱۳۶۲ه.ش
- وب سایت رسانه جامع ایل بابادی
برای مشاهده مستند قوم باد، وارد صفحه مورد نظر شوید
قسمت اول قوم باد قسمت دوم قوم باد قسمت سوم قوم باد
قسمت چهارم قوم باد قسمت پنجم قوم باد قسمت ششم قوم باد
