✉️ کرونا و آموزشی که باید رایگان میبود اما نیست
✒️ مزبان حبیبی
کرونا آمد
هیچ کس در آموزشوپرورش دغدغه آموزش ندارد، آموزش رها شده و فقط معلمانند که به واسطه وجدان بیدارشان، همچنان دل در گرو آموزش دارند.
مدارس، معلمان، دانشآموزان و خانوادهها بدون پشتوانه رها شدند
هزینههای آموزش بر اساس اصل سیام قانون اساسی بر عهده دولت است، در حالیکه حتی هزینههای مدارس را هم خانوادهها میپردازند.
سه ویژگی اصلی آموزش در این روزها، عبارتند از:
۱. هزینه تدریس بر عهده معلم
۲. هزینه تحصیل بر عهده خانواده
۳. آموزشوپرورش هم منفعل
آموزشوپرورش اما طلبکار است که چند سال پیش بخاطر انتخابات، در یک دوره شش ماهه به شما معلمان یک گروه تشویقی دادیم و حالا باید آن پول را به دولت برگردانید.
ظاهراً یک آخوند هم سرک کشیده در فیش ما و متوجه شده در ایام کرونا، حقوق معلمان اشکال شرعی دارد،
خوب اخوی اگر حقوق ما در این یک سال به هر دلیلی اشکال شرعی داشته، با همان دلایل درآمدهای تمام عمر شما از نظر شرعی چه حکمی دارد؟
بسیاری از دانشآموزان در استفاده از کلاسهای مجازی با مشکل مواجهند، به استناد آمار وزارتخانه، از پنج نفر، حداقل یک نفر عملا از آموزش بازمانده است و هیچ دسترسی قابل قبولی به آموزش ندارد.
در مورد مدارس غیرانتفاعی مسأله بغرنجتر است، بسیاری از این مدارس هزینه برنامههای فوقبرنامه را نیز از دانشآموزان دریافت کردهاند در حالیکه برنامه معمولی آموزش را نیز اجرا نمیکنند.
وقتی وزیر آموزشوپرورش در اوایل شهریور ماه، اصرار به بازگشایی حضوری مدارس داشت در حالی که همه میدانستند چنین امکانی نه از نظر شرایط کرونایی وجود دارد و نه مدارس امکانات آغاز مدارس در پانزده شهریور را داشتند. همان موقع هم کاملا روشن بود که بعد از دریافت شهریهها توسط مدارس خاص و مدارس غیرانتفاعی، قطعا کلاسهای مدارس غیرحضوری خواهد بود.
در این میان، نکته مغفول این است که هیچ کسی از حقوق معوق معلمان چیزی نمیگوید. حقوق معوقهای که گاها بیست سال از آن میگذرد.
از اسفند سال نودهشت، حقالتدریس، اضافهکار اداری، حق الزحمه تصحیح اوراق، حق الزحمه برگزاری امتحانات نهایی، پاداش بازنشستگی، سرانه مدارس و … ، پرداخت نشدهاست، هرچند وزیر و معاونان ایشان بارها اخبار مربوط به پرداخت مطالبات معلمان را منتشر کردهاند اما هنوز پرداخت نشد.
تعداد زیادی از معلمان، از سالها پیش حتی بیست سال پیش، مطالباتی دارند که دیگر ارزش دریافت ندارد.
تصور کنید معلمی از سال ۷۷ مبلغ ۳۵۰ هزار تومان از آموزش و پرورش مطالبه داشته باشد، زمانی که با ۳۵۰ هزار تومان می توانست یک زمین ملکی کوچک خریداری کرد.
تصور کنید معلمی که در سال ۸۴ در خارج از کشور مامور بوده و ۲۰ هزار یورو از حقوقش، هنوز پرداخت نشده است.
آموزشوپرورش چنان آموزش را رها کرده است که بعید است معلمان مدارس، معاونین آموزش ابتدایی و متوسطه وزارت را بشناسند اما تقریبا همگی معاونت مالی وزارت را خوب میشناسند.
وزارتخانه هیچ برنامهای برای شرایط کرونایی ندارد و هیچکس در وزارتخانه نمیداند که معلمان، چگونه باید تدریس کرده و چگونه امتحانات را برگزار کنند؟!
تمام ادارات و ادارات کل، به جمعآوری آمار مشغولند، آماری که کاملا روشن است چگونه تهیه میشوند و فقط برای خالی نبودن عریضه جمعآوری میشود.
هر کجا تخمی بکاری، آن بروید عاقبت
برنروید هیچ از شه، دانه احسان چرا
مزبان حبیبی
شانزدهم دی نودونه
