روایت‌های سراسر تناقض از رتبه‌بندی و مظلومیت دانش‌آموزان و معلمانِ ایران به علت فراموشی اجرای اصل سی‌ام قانون‌اساسی
✒ مزبان حبیبی
حدود ده سالی هست که موضوع رتبه‌بندی معلمان، مهمترین تیتر خبری کشور در مورد آموزش‌وپرورش است و شاید تنها خبری باشد که توانسته به اندازه اخبار کرونا منتشر شود.
باور کنید که تمام ایرانیان از جزئیات رتبه‌بندی و همه بندهای امتیازات آن مطلع هستند.
چند وقت پیش در اینستاگرام، همان زمانی که رئیس‌جمهور خبر غیرواقعی افزایش حقوق معلمان را داده بود، یک نفر ایتالیایی پرسید: صحت دارد که حقوق معلمانِ ایران چهار برابر شده است؟ یعنی آبروریزی از معلمان را فراملی کرده‌اند.
هموطنان گرامی، برای این‌که بدانید اخبار رتبه‌بندی معلمان چقدر صحت دارد، در مورد پاسخ سوالات زیر، تحقیق و تفکر داشته باشید.
سوال اول: تا کنون چند وزیر، چند سرپرست و چند معاون وزیر، اجرای رتبه‌بندی معلمان را اعلام کرده‌است؟ چرا هر وزیری چندین بار آنرا اعلام کرده است؟
سوال دوم: به نظر شما رتبه‌بندی معلمان اجرا شده‌است؟ اگر رتبه اجرا شود، حقوق معلمان چه میزان قرار است افزایش یابد؟
سوال سوم: وزیری از آموزش‌وپرورش را سراغ دارید که در یک مصاحبه، از رتبه‌بندی و پرداخت حقوق معلمان چیزی نگفته باشد؟
سوال چهارم: اصل سی‌ام قانون‌اساسی، در مورد تحصیل دانش‌آموزان چه می‌گوید و آیا طی چهل سال گذشته، به اهداف ذکر شده در اصل سی‌ام قانون‌اساسی نزدیک شده‌ایم؟
حالا بعد از ده سال شعار و خبر، می‌گویند اجرای رتبه‌بندی معلمان نیاز به مصوبه دولت داشته‌است. مگر قرار بوده بدون مصوبه اجرا شود؟
یعنی طی ده سال گذشته و آن همه وعده، آن همه خبر و بارها اعلام اجرای رتبه‌بندی و حتی بعد از پنج ماه اجرای سوری رتبه‌بندی و حذف آن بعد از انتخابات از حقوق معلمان، از نیاز به مصوبه آن مطلع نبوده‌اند!
حالا متوجه شده‌اید که مصوبه دولت لازم است!
پس آن پنج وزیری که اجرای رتبه‌بندی را در هفته آینده و هفته معلم وعده داده بودند، نمی‌دانستند که هنوز در هیئت دولت تصویب نشده‌است؟
مزبان حبیبی
یکم خرداد نودونه
