کسانی چون من، که خرسواری کردهاند خوب میدانند که خرسواری هم آمادگی ویژهای لازم دارد، چه برسد به حکومت و مملکتداری،
یکی از عجایب روزگار این است که برخی که خر هیکن ما و دیگران بودهاند، حالا بر خر مراد سوارند.
و شوربختانه این تازه به پست رسیدهها، بر این تصورند که تا میتوانند و بیمحابا، باید این مرکب را بتازانند،
اما عزیزان، خرها تازاندنی نیستند، مواظب لگدهای ناگهانی این خر باشید که از قضا چموش هم هست،
به زمینتان میزند و باز هم خودمان باید تیمارتان کنیم، این هم از عجایب روزگار این.
بارها این مسیر را دیدهام، مواظب مرکب چموشی که شما را بر آن سوار کردهایم باشید.
مزبان حبیبی
ششم دی نودوهشت