از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
ابوعلی حسن بن حارث حبوبی خوارزمی ریاضیدان، قاضی و فقیه ایرانی نیمهٔ دوم قرن ۴ ه.ق/ ۱۰ م بود. از او آثاری چون الاستقصاء و التجنیس فی علم الحساب و نیز مکاتباتش با ابوالوفا محمد بوزجانی موجود است. ابوریحان بیرونی از حبوبی در آثار خود یاد کردهاست.[۱]
پانویس[ویرایش]
- ↑ کرامتی، «ابوعلی حبوبی»، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
منابع[ویرایش]
- کرامتی، یونس (۱۳۹۹). «ابوعلی حبوبی». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ۶. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی