آیا من آلزایمر دارم؟
مدتهاست که دچار دولتهایی شدهایم که به شدت نشانههای آلزایمر را از خود بروز میدهند، نمیدانم چرا نمیتوانم باور کنم که این فراموشی تعمدی نباشد.
آلزايمر بيماري عجيبي است که فقط اطرافيان بيمار را رنج ميدهد و شخص بيمار از آن بيخبر است و متوجه بيمارياش نخواهدشد. اما این اطرافیان هستند که با هر حرکت و تصمیم بیمار، دچار رنج و عذاب شدید میشوند تا جایی که میتوان گفت تحمل بیمار آلزایمری سختترین کار دنیاست، در حالی که بیمار آلزایمری از بیماریاش اطلاعی ندارد و اصولاً خود را بیمار نمیداند.
حال چند مورد از دلایل آلزایمر خویش را خدمتتان ارائه میدهم
اول، من فراموش کردهام که وزیر آموزش و پرورش، قبل از نوروز پارسال، اعلام کردند که تمام مطالبات فرهنگیان قبل از پایان سال ۹۷، پرداخت میشود و اکنون هم به یادنمیآورم که پرداخت شدهاست یا خیر!.
شاید تصور میکنم که وزیر دلیل عدم پرداخت مطالبات قبل از پایان سال را، مشکل سیستمهای پایا اعلام کردند و گفتند مبالغ به حساب استانها واریز شدهاست.
دوم، یادم نیست که روزی رئیسجمهور محترم کشورمان گفتهباشند که «چنان رونق اقتصادی اقتصادی ایجاد خواهیمکرد که مردم به یارانه نیاز نداشتهباشند»، اکنون هم نمیتوانم رقم تورم را بخاطر بیاورم اما رقم یارانه را هنوز میدانم. قرار نبود که مشکلات هستهای هم حل شود؟
سوم، در ریاضیات قانون سادهای وجود دارد که میانگین دادهها در یک نمونه یا جامعه، همیشه از کوچکترین داده بیشتر است، حالا آلزایمر اجازه نمیدهد تا به یاد بیاورم که کدام محصول یا خدمات در کشور، کمتر از ۵۰ درصد افزایش قیمت داشتهاست؟
چهارم، یکی از نشانههای آلزایمر، فراموشی آدرسهاست، من نیز آدرس خانه ملت را فراموش کردهام، ظاهراً جایی بود که قرار است خانه ملت باشد و از حقوق ملت دفاع کنند، من فراموشش کردهام.
پنجم، کلا فراموش کردهام که: نمایندگان فعلی مجلس، در زمان انتخابات گذشته چه قولهایی دادهاند و چه مرامنامههایی را امضا کردهاند، به همین دلیل، در انتخابات امسال مجددا همان قولها را تکرار میکنند و من هم چون آلزایمر دارم مجددا به آنها رای خواهمداد. حتما منتظر رای باشند!
ششم، یادم نمیآید که وزیران آموزش و پرورش، قبل و بعد از وزارت، همگی اپوزیسیون سیستم آموزشی هستند اما در زمان وزارت، بهترین سیستم آموزشی دنیا را همین سیستم بسیار غنی و پویای خودمان میدانند.
هفتم، راستی شما بخاطر دارید که وزیر آموزش و پرورش گفته بودند: باید شادی کردن را به دانش آموزان آموزش داد(با کمی اشتباه گفتاری)، اما مدتی بعد گروهی را برای تحقیق و بررسی تعیین کردهاند تا معلوم کنند کدام مدیران مدارس، موسیقی شاد پخش کردهاند.
چه روزگاری شدهاست، مسؤلین هم آلزایمر گرفتهاند و شدیداً فراموش کردهاند که کشور جمهوری اسلامی ایران نام دارد.
در پایان، نمایندگان محترم مجلس انشالله در انتخابات آتی، نتیجه بدقولیها و خیانتهایشان را خواهنددید.
مزبان حبیبی
بیست و ششم فروردین نود و هشت